Φυτόφθορα

Τα είδη του Phytophthora είναι πολύ καταστροφικοί οργανισμοί που ανήκουν στους ωομύκητες και επομένως δεν είναι πραγματικοί μύκητες. Ευδοκιμούν σε θερμοκρασίες εδάφους μεταξύ 15 και 23°C και σε υψηλότερη περιεκτικότητα σε νερό από αυτή που είναι ιδανική για την ανάπτυξη των καλλιεργειών.

Το Phytophthora διαχειμάζει σε ρίζες, μολυσμένους κονδύλους και βολβούς ή μέσα στο έδαφος σε διαφορετικά στάδια: ως ωοσπόρια (διαχειμάζοντα σεξουαλικά σπόρια), σποραγγεία (ειδικές δομές που μπορούν είτε να βλαστήσουν απευθείας είτε να παράγουν ζωοσπόρια), χλαμυδοσπόρια (κύτταρα μυκηλίου με παχύ τοίχωμα που είναι ανθεκτικά στην αποξήρανση ) ή μυκήλια. Τα ζωοσπόρια σχηματίζονται από τις διαχειμάζουσες δομές, οι οποίες μολύνουν τον ξενιστή. Τα ζωοσπόρια είναι σπόρια με μαστίγια που τα βοηθά να κινούνται μέσα στο νερό. Η μόλυνση ξεκινά συνήθως από τη ρίζα προς τη βάση αλλά μπορεί να συμβεί και άμεση άμεση μόλυνση της βάσης. Τα εξιδρώματα που διαρρέουν από τις άκρες των αναπτυσσόμενων ριζών προάγουν τη βλάστηση και προσελκύουν τα ζωοσπόρια. Ο παθογόνος οργανισμός αναπτύσσεται στον βλαστό και στην επιφάνεια του φυτού και σχηματίζονται νέα σποραγγειοφόρα (δομές που περιέχουν σποραγγεία, ένα είδος σπορίων) με σποραγγεία που προεξέχουν μέσα από τα στόματα. Η δευτερογενής μόλυνση γίνεται είτε από σποραγγεία που βλασταίνουν είτε από ζωοσπόρους που παράγονται στα σποραγγεία. Για τη βλάστηση στα μέρη του φυτού πάνω από έδαφος, απαιτείται υγρασία των φύλλων.

Η διασπορά από τον άνεμο και τη βροχή προκαλεί την επιστροφή του παθογόνου οργανισμού στο έδαφος από τα μολυσμένα φυτά. Η διασπορά στο έδαφος γίνεται μέσω του νερού, καθώς τα ζωοσπόρια μπορούν εύκολα να κινηθούν μέσα στο νερό. Αυτό εξηγεί γιατί η ασθένεια εξαπλώνεται πιο γρήγορα όταν η περιεκτικότητα σε νερό του εδάφους ή του υποστρώματος είναι υψηλότερη από την κανονική ή τη βέλτιστη για την ανάπτυξη των καλλιεργειών.