Όπως υποδηλώνει και το όνομά του, ο ερυθρός τετράνυχος της μηλιάς, Panonychus ulmi, είναι κυρίως παράσιτο οπωροφόρων δέντρων (μηλιά, αχλαδιά, δαμασκηνιά και κερασιά). Ωστόσο, μπορεί να επιτεθεί και σε πολλά άλλα ξυλώδη φυτά και συνιστά ένα περιστασιακό πρόβλημα για τις τριανταφυλλιές και άλλα καλλωπιστικά φυτά της οικογένειας Rosaceae που καλλιεργούνται σε θερμοκήπια. Προέρχεται από την Ευρώπη (όπως φαίνεται από την κοινή ονομασία του european red mite που χρησιμοποιείται στη Βόρεια Αμερική) αλλά πλέον έχει εξαπλωθεί σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Οι ερυθροί τετράνυχοι της μηλιάς τρέφονται από τα φύλλα των δέντρων και αυτό προκαλεί αρχικά καφέ κηλίδες στα φύλλα και όταν αυτές ενώνονται τα φύλλα χάνουν το χρώμα τους, αυτό συχνά αναφέρεται ως «bronzing» (εμφάνιση χάλκινου χρώματος). Όταν η προσβολή είναι σοβαρή, τότε τα φύλλα μπορεί να πέσουν.
Ο ερυθρός τετράνυχος της μηλιάς τρέφεται κυρίως με το κάτω μέρος των φύλλων αλλά μετακινείται και στην άνω επιφάνεια όταν στην κάτω πλευρά υπάρχει συνωστισμός. Σε αντίθεση με το Tetranychus urticae, δεν παράγει μεγάλες ποσότητες ιστού. Τα αυγά έχουν διάμετρο περίπου 0,15 mm, χρώμα σκούρο κόκκινο και οβάλ σχήμα με μικρές ραβδώσεις από κάτω προς τα πάνω με ένα λεπτό κοτσάνι στην κορυφή. Μοιάζουν ελαφρώς με κρεμμύδι. Τα ενήλικα θηλυκά έχουν μήκος περίπου 0,4 mm, κόκκινο κεραμιδί χρώμα και οβάλ σχήμα με λευκές τρίχες στην πλάτη τους και λευκά σημάδια (εξογκώματα) στη βάση των τριχών. Τα αρσενικά έχουν μήκος περίπου 0,3 mm, κιτρινωπό κόκκινο χρώμα και είναι πιο λεπτά και κωνικά στο πίσω άκρο.
Η ανάπτυξη από το αυγό στο ενήλικο γίνεται ταχύτερα σε υψηλότερες θερμοκρασίες και διαρκεί περίπου δύο εβδομάδες στους 21°C, επομένως μπορεί να υπάρξουν πολλές γενιές σε ένα χρόνο. Ο ερυθρός τετράνυχος της μηλιάς διαχειμάζει στο στάδιο του αυγού, τα «χειμερινά αυγά» εναποθέτονται στα ξύλινα μέρη των φυτών-ξενιστών το φθινόπωρο.