Αντιμετώπιση των τσιμπημάτων και των αλλεργιών

Αντιμετώπιση των τσιμπημάτων και των αλλεργιών

Οι παρακάτω πληροφορίες αποτελούν οδηγίες για τη μείωση της πιθανότητας να σας τσιμπήσει ένας βομβίνος, όπως επίσης και για την πιθανή αντίδραση στο τσίμπημα και την αντιμετώπισή του. Δείτε τη σχετική αφίσα του τσιμπήματος βομβίνων και των αλλεργιών εδώ .

Βομβίνοι, μέλισσες και σφήκες

Οι βομβίνοι εντοπίζονται στο φυσικό περιβάλλον πολλών χωρών, ενώ χρησιμοποιούνται –μαζί με τις μέλισσες- ως επικονιαστές στις καλλιέργειες. Υπάρχουν διάφορα υποείδη με επιμέρους διαφορές, όπως για παράδειγμα στο χρώμα. Σε γενικές γραμμές όμως, οι βομβίνοι είναι μεγαλύτεροι από τις μέλισσες και πιο δραστήριοι από τις σφήκες.

Πιο συγκεκριμένα, κεντρί διαθέτουν μόνο οι εργάτριες και οι βασίλισσες, όπως συμβαίνει και με τις μέλισσες και τις σφήκες. Οι κηφήνες δεν μπορούν να τσιμπήσουν, ωστόσο το κεντρί λειτουργεί ως ο αμυντικός τους μηχανισμός. Επιπλέον, όταν μια μέλισσα τσιμπήσει κάποιον, το δηλητήριο μεταφέρεται στο σώμα μέσω του κεντριού. Κατά συνέπεια, αυτό δημιουργεί έναν οξύ μα σύντομο πόνο ο οποίος στη συνέχεια εξασθενεί, ενώ περιστασιακά (σε περίπου 1% των περιπτώσεων δηλαδή), όσο εξαπλώνεται το δηλητήριο, αναπτύσσεται μια αλλεργική αντίδραση. Βέβαια, δεν θα πρέπει να παραλείψουμε ότι το αποτέλεσμα σε ένα τσίμπημα μπορεί να διαφέρει ανά περιστατικό.

Επιπροσθέτως, το κεντρί ενός βομβίνου ή μιας σφήκας δεν έχει άγκιστρα, επομένως οι εργάτριες ή η βασίλισσα μπορεί να αποσύρει το κεντρί της και να το χρησιμοποιήσει εκ νέου. Αντιθέτως, το κεντρί της μέλισσας έχει άγκιστρα. Αυτό τι σημαίνει πρακτικά; Όταν μια μέλισσα προσπαθήσει να αποσύρει το κεντρί της, δημιουργεί πληγή στην ίδια, με αποτέλεσμα να δεχτεί και αυτή το δηλητήριο.

Πώς να προστατευθείτε από τσίμπημα βομβίνου;

Η αλήθεια είναι ότι οι βομβίνοι τσιμπούν σπάνια. Η πιθανότητα να τσιμπηθεί κάποιος από αυτούς μπορεί να μειωθεί ακόμη περισσότερο με το να αποφεύγει κανείς να τους ενοχλεί και να τους ερεθίζει, διότι έτσι γίνονται επιθετικοί. Πρώτα απ 'όλα, είναι σημαντικό να είστε ήρεμοι όταν εργάζεστε με τους βομβίνους. Δηλαδή καλύτερα να μην κουνάτε έντονα τα χέρια σας, να μη χτυπάτε την κυψέλη, να μην τους αγγίζετε κλπ.

Τσίμπημα; Αντίδραση και αντιμετώπιση

Συνήθως ένα τσίμπημα οδηγεί σε μη αλλεργικές τοπικές αντιδράσεις: πρήξιμο, φαγούρα ή ερυθρότητα στο σημείο του τσίμπηματος, δηλαδή συμπτώματα που διαρκούν μόνο μερικές ώρες. Αυτό μπορεί να συμβεί και αμέσως μετά το τσίμπημα, αλλά το πιθανότερο να ξεκινήσει μετά από μερικές ώρες. Σχετικά με το πρήξιμο ή τον κνησμό, ενδέχεται να διαρκέσουν μερικές ώρες ή και ημέρες ακόμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τοπική αντίδραση μπορεί να εξαπλωθεί κάπως. Σε αυτή την περίπτωση συνήθως διαρκεί περισσότερο, έως ότου να εξαφανιστούν τα συμπτώματα. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν αποτελεί ξεχωριστή κατηγορία αντίδρασης και άρα εξακολουθεί να θεωρείται τοπική μη αλλεργική όπως προαναφέρθηκε.

Αντιμετώπιση μιας μη αλλεργικής τοπικής αντίδρασης

Συνήθως δεν απαιτείται ιατρική περίθαλψη, όμως καλό θα ήταν να ληφθούν ορισμένα μέτρα για την ελαχιστοποίηση της τοπικής αντίδρασης, ιδιαίτερα εάν το άτομο τσιμπηθεί σε μια ευαίσθητη περιοχή, όπως κοντά στα μάτια. Πιο συγκεκριμένα, το άτομο θα πρέπει να λάβει αντιφλεγμονώδη το συντομότερο δυνατόν αφού τσιμπηθεί. Κρύες κομπρέσες θα πρέπει επίσης να εφαρμοστούν στην περιοχή, ενώ υπάρχουν και διάφορες αλοιφές κατά του κνησμού.

Στη σπάνια περίπτωση τσιμπήματος στο στόμα ή στο φάρυγγα, ο πάσχων θα πρέπει να μεταφερθεί αμέσως στο νοσοκομείο, διότι αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της αναπνοής. Στο νοσοκομείο πια, θα λάβει κορτικοστεροειδή και θα παραμείνει για παρακολούθηση.

Αλλεργική αντίδραση

Σε περίπου 1% του πληθυσμού, τα επαναλαμβανόμενα τσιμπήματα (ή σε μερικές περιπτώσεις μόνο 2-3 τέτοια) αρκούν για να οδηγήσουν είτε σε αλλεργική αντίδραση ( που ονομάζεται επίσης γενική αλλεργική αντίδραση), είτε σε συστηματική αλλεργική ή σε αναφυλακτική αντίδραση.

Επειδή μια αλλεργική αντίδραση περιλαμβάνει αντισώματα που σχηματίστηκαν κατά την προηγούμενη έκθεση σε ένα αντιγόνο, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αλλεργική αντίδραση μετά το πρώτο τσίμπημα. Οι αλλεργικές αντιδράσεις συνήθως γίνονται εμφανείς πολύ σύντομα μετά το τσίμπημα ( δηλαδή λίγα δευτερόλεπτα έως μισή ώρα μετά).

Οι αλλεργικές αντιδράσεις ταξινομούνται σε τέσσερα επίπεδα, με σειρά αυξανόμενης σοβαρότητας:
Επίπεδο 1 - Κνησμός, ερυθρότητα και οίδημα σε όλο το σώμα
Επίπεδο 2 – Συμπτώματα επιπέδου 1 και εντερικά προβλήματα (εμετός, διάρροια)
Επίπεδο 3 – Συμπτώματα επιπέδου 1 μπορεί και επιπέδου 2 μαζί με δυσκολία στην αναπνοή ή / και αίσθημα ασφυξίας
Επιπέδο 4 – Συμπτώματα προηγουμένων επιπέδων και αίσθημα ταχυπαλμίας, λιποθυμία, αναφυλακτικό σοκ (συνοδεύεται από ζάλη, υπερβολική εφίδρωση και ρίγος)

Αντιμετώπιση αλλεργικής αντίδρασης

Σε περίπτωση εμφάνισης πυρετού ή αντίδρασης βαθμού 1, να επικοινωνήσετε αμέσως με ένα γιατρό. Η απόφαση θα είναι η παρακολούθηση της κατάστασης και η πορεία της. Μια περίοδος παρακολούθησης στο νοσοκομείο είναι επιθυμητή, καθώς η αντίδραση ενδέχεται σταδιακά να χειροτερέψει με την πάροδο του χρόνου.

Τοξικές αντιδράσεις

Οι τοξικές αντιδράσεις εμφανίζονται μόνο όταν το θύμα τσιμπηθεί δεκάδες φορές σε σύντομο χρονικό διάστημα. Γενικές αλλεργικές αντιδράσεις μπορεί να εντοπισθούν στο νευρικό ή στο κυκλοφορικό σύστημα, όπως καρδιακή αρρυθμία ή δυσκολία στην αναπνοή. Και στην περίπτωση αυτή όμως, το θύμα θα πρέπει πάλι να μεταφερθεί στο νοσοκομείο για θεραπεία και παρακολούθηση.

Υπεροξυγόνωση

Εκτός από μια σοβαρή αλλεργική αντίδραση επιπέδου 4, η υπεροξυγόνωση, ίσως ως αποτέλεσμα σοκ, μπορεί επίσης να προκαλέσει απώλεια συνείδησης. Σε τέτοιες περιπτώσεις θεωρείται επίσης απαραίτητο να λάβετε άμεσα τις ιατρικές υπηρεσίες.

Αυξημένος κίνδυνος

Τα άτομα που χρησιμοποιούν συγκεκριμένα φάρμακα (πχ beta-blockers) και οι εγκυμονούσες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο όταν εμφανιστούν αλλεργικές αντιδράσεις μετά από τσίμπημα.

Συμβιίωση με αλλεργία στο τσίμπημα

Εάν είχατε μια αλλεργική αντίδραση μία φορά, δεν θα έχετε απαραιτήτως αλλεργική αντίδραση στο επόμενο τσίμπημα. Εάν είχατε όμως μια αντίδραση επίπεδο 1-2, η πιθανότητα είναι μικρή αλλά υπαρκτή. Άλλωστε, οι αντιδράσεις σε τσίμπημα των βομβίνων μπορεί να διαφέρουν σε κάθε περίπτωση. Στις μέρες μας ωστόσο είναι δυνατόν να κάνετε μια δοκιμή χρησιμοποιώντας δηλητήριο από βομβίνο, προκειμένου να διαπιστώσετε αν θα έχετε μια αλλεργική αντίδραση την επόμενη φορά που θα σας τσιμπήσει. Είναι επίσης δυνατό να χρησιμοποιηθεί και το καθαρισμένο δηλητήριο για θεραπεία.

Η ανοσοθεραπεία με το δηλητήριο μελισσών δεν προστατεύει απαραιτήτως τους ασθενείς με αλλεργία από τους βομβίνους. Αυτή η θεραπεία προορίζεται να απευαισθητοποιήσει το σώμα στο δηλητήριο του βομβίνου. Αν δεν επιθυμείτε να υποβληθείτε στη θεραπεία αυτή, μπορείτε να πάρετε μια συνταγογραφημένη ένεση αδρεναλίνης από το γιατρό σας. Αυτό να έχετε υπόψη μπορεί να μεταφερθεί μαζί σας και χρησιμοποιείται για την έγχυση επινεφρίνης στονμηρό σε περίπτωση τσιμπήματος.

Πληροφορίες για γιατρούς

Αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με ιατρική θεραπεία αλλεργικών αντιδράσεων είναι διαθέσιμες από την Koppert κατόπιν αιτήματος.
Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με έναν γιατρό.

Αυτές οι πληροφορίες προορίζονται μόνο ως εκπαιδευτικές πηγές και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση ή τη θεραπεία ενός προβλήματος υγείας, καθώς δεν υποκαθιστούν την ιατρική γνώμη. Εάν έχετε ή υποψιάζεστε ότι έχετε πρόβλημα υγείας, συμβουλευτείτε ένα γιατρό.

Χρειάζεστε βοήθεια;