Horiver Wetstick
Γενικά
Το Liriomyza trifolii προήλθε από τη Νότια Αμερική αλλά παρουσιάστηκε στην Ευρώπη περίπου το 1976. Το Liriomyza trifolii είναι εξαιρετικά πολυφάγο και επιβιώνει σε πολλά φυτά-ξενιστές όπως το χρυσάνθεμο, η ζέρμπερα, η γυψοφίλη, το σέλερι, η πιπεριά, η μπιζελιά, η φασολιά και η πατάτα. Στα θερμοκήπια, εντοπίζεται κυρίως στη ζέρμπερα και στο χρυσάνθεμο. Σήμερα το έντομο έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σχετικά με το Liriomyza trifolii
Βιολογικός κύκλος και εμφάνιση του Liriomyza trifolii
Ο βιολογικός κύκλος του Liriomyza trifolii περιλαμβάνει τα εξής στάδια: αυγό, τρία προνυμφικά στάδια, ένα νυμφικό στάδιο και την ενήλικη μύγα. Τα ενήλικα είναι μικρές κίτρινες και μαύρες μύγες με μήκος μόλις λίγα χιλιοστά τις περισσότερες φορές. Όταν τα ενήλικα θηλυκά τρέφονται ή γεννούν αυγά, δημιουργούν μια τρύπα συνήθως στην άνω πλευρά του φύλλου χρησιμοποιώντας τον ωοθέτη τους που έχει δόντια. Το σχήμα των αυγών είναι ωοειδές και δύσκολα διακρίνονται από τις κηλίδες σίτισης.
Το χρώμα των προνυμφών του Liriomyza trifolii είναι κίτρινο. Όταν η προνύμφη εκκολαφθεί από το αυγό, αρχίζει να τρώει το φύλλο αμέσως δημιουργώντας στοές στον ιστό του όπου προκαλείται ζημιά από εκτεταμένο σκάψιμο, αφήνοντας άθικτα τα εξωτερικά στρώματα του φύλλου. Αμέσως μετά τη νύμφωση, οι προνύμφες που έχουν μεγαλώσει δημιουργούν μια οπή εξόδου σε σχήμα μισοφέγγαρου στο φύλλο με το στόμα τους. Μετά από περίπου μία ώρα, η προνύμφη σέρνεται για να μετακινηθεί από το φύλλο και πέφτει στο έδαφος. Αυτό συμβαίνει νωρίς το πρωί. Η προνύμφη σέρνεται στο έδαφος για να νυμφωθεί. Ένα μικρό ποσοστό των προνυμφών παραμένουν κρεμασμένες επάνω στο φύλλο και νυμφώνονται εκεί.
Συμπτώματα προσβολής
Οι φυλλορύκτες μπορούν να προκαλέσουν τόσο άμεση όσο και έμμεση ζημιά στα φυτά. Η πιο άμεση ζημιά προκαλείται από τις προνύμφες που σκάβουν τον ιστό των φύλλων με αποτέλεσμα την αποξήρανση, την πρόωρη πτώση των φύλλων και την αισθητική ζημιά. Στις τροπικές και τις υποτροπικές περιοχές, αυτό μπορεί να επιφέρει κάψιμο των φρούτων όπως στη τομάτα και στο πεπόνι. Η απώλεια των φύλλων μειώνει επίσης την απόδοση. Ωστόσο, σε καρποφόρα μια σημαντική ποσότητα φυλλώματος μπορεί να καταστραφεί πριν επηρεαστεί η συγκομιδή.
Οι μεγαλύτερες προνύμφες δημιουργούν στοές με μεγαλύτερο πλάτος. Οι κηλίδες σίτισης που γίνονται από ενήλικα θηλυκά μπορούν επίσης να μειώσουν την απόδοση, αν και με εξαίρεση τις καλλιέργειες καλλωπιστικών φυτών, αυτό είναι συνήθως μικρότερης σημασίας. Στα φυτάρια μπορεί να επέλθει ολοκληρωτική καταστροφή.
Στη ζέρμπερα, η προνύμφη του Liriomyza trifolii δημιουργεί στοές που ενώνονται. Σε διάφορες άλλες καλλιέργειες βρίσκει κανείς ενδιάμεσες μορφές στοών μεταξύ των ενώσεων και των κανονικών στοών, καθιστώντας το ένα αναξιόπιστο κριτήριο για την ταυτοποίηση του είδους.
Η έμμεση ζημιά προκύπτει όταν μύκητες ή βακτήρια που προκαλούν ασθένειες εισέρχονται στον ιστό του φυτού μέσω των σημείων σίτισης.