Horiver Wetstick
Γενικά
Η λιριόμυζα (Liriomyza bryoniae) έχει πολλά φυτά-ξενιστές και έχει προκαλέσει ζημιές στις καλλιέργειες σε πολλά μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Αφρικής, της Ευρώπης και της Βόρειας Ασίας. Σε θερμότερες περιοχές, το έντομο βρίσκεται σε εξωτερικούς χώρους, αλλά στις εύκρατες περιοχές εμφανίζεται και σε θερμοκήπια.
Η λιριόμυζα εντοπίζεται στα θερμοκήπια εδώ και δεκαετίες και έχει καταστεί ένα σύνηθες παράσιτο ήδη από τη δεκαετία του ‘60, πλήττοντας ιδιαίτερα την πιπεριά, το μαρούλι, το πεπόνι, το χρυσάνθεμο και τη ζέρμπερα.
Σχετικά με την λιριόμυζα
Βιολογικός κύκλος και εμφάνιση της λιριόμυζας
Ο βιολογικός κύκλος της λιριόμυζας περιλαμβάνει τα εξής στάδια: αυγό, τρία προνυμφικά στάδια, ένα νυμφικό στάδιο και το ενήλικο Τα ενήλικα είναι μικρές κίτρινες και μαύρες μύγες με μήκος μόλις λίγα χιλιοστά. Όταν τα ενήλικα θηλυκά τρέφονται ή γεννούν αυγά, δημιουργούν μια τρύπα συνήθως στην άνω πλευρά του φύλλου. Το σχήμα των αυγών είναι ωοειδές και δύσκολα διακρίνονται από τις κηλίδες σίτισης.
Οι προνύμφες του Liriomyza bryoniae είναι διαφανείς και λευκές και οι μεγαλύτερες προνύμφες έχουν κίτρινο κεφάλι. Όταν η προνύμφη εκκολαφθεί από το αυγό, αρχίζει να τρώει το φύλλο αμέσως δημιουργώντας στοές στον ιστό του όπου προκαλείται ζημιά από εκτεταμένο σκάψιμο, αφήνοντας άθικτα τα εξωτερικά στρώματα του φύλλου και του στελέχους. Αμέσως μετά τη νύμφωση, οι προνύμφες που έχουν μεγαλώσει δημιουργούν μια οπή εξόδου σε σχήμα μισοφέγγαρου στο φύλλο με το στόμα τους. Μετά από περίπου μία ώρα, η προνύμφη σέρνεται για να μετακινηθεί από το φύλλο και πέφτει στο έδαφος. Αυτό συμβαίνει νωρίς το πρωί. Η προνύμφη σέρνεται στο έδαφος για να νυμφωθεί. Ένα μικρό ποσοστό των προνυμφών παραμένει κρεμασμένο στο φύλλο και νυμφώνεται στην άνω επιφάνεια και συχνότερα στην κάτω πλευρά. Η προνύμφη τρίτου σταδίου που αναδύεται από τη στοά της λίγο πριν νυμφωθεί ονομάζεται προπλαγγόνα. Αυτό το στάδιο διαρκεί μόνο μερικές ώρες.
Συμπτώματα προσβολής
Οι λιριόμυζες μπορούν να προκαλέσουν τόσο άμεση όσο και έμμεση ζημιά στα φυτά. Η πιο άμεση ζημιά προκαλείται από τις προνύμφες που σκάβουν τον ιστό των φύλλων και έτσι το αποτέλεσμα είναι η αποξήρανση, η πρόωρη πτώση των φύλλων και η αισθητική ζημιά. Στις υποτροπικές περιοχές, αυτό μπορεί να επιφέρει κάψιμο των φρούτων όπως στη τομάτα και το πεπόνι. Η απώλεια των φύλλων μειώνει επίσης την απόδοση. Ωστόσο, σε καρποφόρα μια σημαντική ποσότητα φυλλώματος μπορεί να καταστραφεί, πριν επηρεαστεί η συγκομιδή.
Οι μεγαλύτερες προνύμφες δημιουργούν στοές με μεγαλύτερο πλάτος. Τα σημάδια σίτισης που γίνονται από τα ενήλικα θηλυκά μπορούν επίσης να μειώσουν την απόδοση, αν και με εξαίρεση τις καλλιέργειες καλλωπιστικών φυτών, αυτό είναι συνήθως μικρότερης σημασίας. Στα φυτάρια μπορεί να επέλθει ολοκληρωτική καταστραφή.
Η έμμεση ζημιά προκύπτει όταν μύκητες ή βακτήρια που προκαλούν ασθένειες εισέρχονται στον ιστό του φυτού μέσω των σημείων σίτισης.